Разбитые тени лежат на полуСпрошу еле слышно: "Почему?"Ответа не будет, ни мне ни тебеЗдесь каждый свободен, соврём судьбе.
В комнате пустой на рассвете я в руках твоихМедленно танцем на краю вселеннойВ комнате пустой остыли звёзды в небе для двоихДаже поцелуй зажечь не сможет их.
Случайная встреча и я тоже радНо знаешь не будет пути назадОбычных вопросов несложный маршрутМинуты о прошлом в груди замрут.
Ραγισμένες σκιες κείτονται στο πάτωμαθα ρωτήσω (με φωνή) ίσα που ακούγεται: Γιατί?δεν θα υπάρξει απάντηση,ούε απο μένα ούτε απο σέναεδώ ο καθένας είναι ελεύθερος,ξεγελάμε τη μοίρα
Στο άδειο δωμάτιο το ξημέρωμα,είμαι στα χέρια σουαργά χορεύουμε στο άκρο του σύμπαντοςστο άδειο δωμάτιο τα αστέρια στον ουρανό έχουν παγώσει και για τους δύο μας,ούτε το φιλί δεν μπορεί να τα ζεστάνει
Μια τυχαία συνάντηση και είμαι πολύ χαρούμενοςαλλά ξέρεις πως δεν θα υπάρξει δρόμος γυρισμούςη απλή διαδρομή των συνήθων ερωτήσεωνοι στιγμές του παρελθόντος θα παγώσουν στην καρδιά σου.