(CB 11) Aestuans interius
Aestuans interiusira vehementiin amaritudineloquor meae menti;factus de materia,cinis elementi,similis sum folio,de quo ludunt venti.
Cum sit enim propriumviro sapientisupra petram poneresedem fundamenti,stultus ego comparorfluvio labentisub eodem tramitenumquam permanenti.
Feror ego velutisine nauta navis,ut per vias aerisvaga fertur avis;non me tenent vincula,non me tenet clavis;quaero mihi similes,et adiungor pravis.
Mihi cordis gravitasres videtur gravis;iocus est amabilisdulciorque favis;quicquid Venus imperat,labor est suavis,quae numquam in cordibushabitat ignavis.
Via lata gradiormore iuventutis,implicor et vitiisimmemor virtutis,voluptatis avidusmagis quam salutis,mortuus in animacuram gero cutis.