Πενθώ
Ήταν μόλις μια ώρα πρινΠου όλα ήταν τόσο διαφορετικάΤίποτα δεν είχε ακόμα πραγματικά βυθιστείκαι τώρα μοιάζει σαν να ήταν από πάντα έτσιΑυτή η σάρκα και τα κόκαλαΜε αυτό τον τρόπο είμαστε δεμένοιΤώρα δεν είναι πια κανείς σπίτι
Πενθώ για 'σέναμε άφησεςτόσο δύσκολο να προχωρήσωΣυνεχίζω να αγαπώ αυτό που έχασαΛένε πως η ζωή συνεχίζειΣυνεχίζει και συνεχίζει, συνεχίζει, συνεχίζει.
Τα νέα που αληθινά σοκάρουν είναι οι κενή, κενή σελίδακαθώς το τελευταίο κροτάλισμα σείει το άδειο δοχείο (κλουβί)και αυτό δεν μπορώ να το αντέξω
Πενθώ για 'σέναμε άφησεςΆστο και συνέχισεΜου λείπει αυτό που έχασαΛένε πως η ζωή συνεχίζειΛένε πως η ζωή συνεχίζει και συνεχίζει, συνεχίζει.
Η ζωή συνεχίζειγια τους ανθρώπους που συναντώγια όλους αυτούς που είναι έξω στους δρόμουςγια όλους τους σκύλους και τις γάτεςγια όλες τις μύγες και τα ποντίκιαστη σήψη και στη σκουριάστις στάχτες και τη σκόνηΗ ζωή συνεχίζει και συνεχίζει και συνεχίζει, συνεχίζει.Η ζωή συνεχίζει και συνεχίζει και συνεχίζει
Είναι απλά το όχημα στο οποίο επιβαίνουμεΈνα σπίτι μέσα στο οποίο κατοικούμετο πρόσωπο στο οποίο κρυβόμαστεο τρόπος με τον οποίο είμαστε δεμένοιΗ ζωή συνεχίζει και συνεχίζει και συνεχίζειΗ ζωή συνεχίζει και συνεχίζει και συνεχίζει
Μήπως ονειρεύομαι αυτή την πεποίθηση?Η' μήπως πιστεύω σε αυτό το όνειρο?Τώρα μπορώ να βρω ανακούφισηΠενθώ
I Grieve
È stato solo un'ora faTutto era così differente alloraNon c'è niente che ha già penetratoAssomiglia lo stesso di sempreQuesta carne e queste ossa[secondo me, questa frase non ha senso in inglese. non so come tradurla.]Adesso non c'è nessuno a casa
Sono addolorato per teMi lasciCosì difficile ad andare avantiAmando ancora cosa è andatoDicono che la vita continuaContinua senza sosta
La notizia che veramente sciocca è la pagina molto vuotoMentre il rantolo fa tremare la sua gabbia molta vuotaE questo non riesco a gestire
Sono addolorato per teMi lasciLo fai uscire e continuaSentendo la mancanza di cosa è andatoDicono che la vita continuaDicono che la vita continua senza sosta
La vita continuaNella gente che conoscoIn tutti che sono sul lastricoIn tutti i cani e i gattiIn tutte le mosche e i topiNel marciume e la ruggineNelle ceneri e il polvereLa vita continua senza sostaLa vita continua senza sosta
È solo la macchina in cui andiamoUna casa in cui abitiamoLa faccia dietro cui ci nascondiamoIl modo in cui siamo legatiE la vita continua senza sostaLa vita continua senza sosta
Ho sognato questa fede?Oppure ho creduto questo sogno?Ora posso trovare sollievoIo addoloro