Sen vurdun da ben ölmedim mi ?
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım daBir seni yakamadım, beni yaktığın gibiÇölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seniSense araya korkular koydun.Yasaklar koydun...Bitmez tükenmez engeller koydunŞimdi nerdesin diye sakın sormaSen çağırdın da ben gelmedim mi?
Sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara,Yağmurlu havalara...Bu kasvetli akşamlaraSen varkenBakıp içlenmezdim tren istasyonlarınaOtobüs duraklarına...Sen varken ayrılanlara ağlamazdım...Yıkılmazdım biten sevdaların ardındanGidenlere küsmezdimKalanlara acımazdım...Sen varken böyle üşümezdim-titremezdimMasumdum, çocuklar gibiBöyle delirmezdim-küfretmezdim...Hele ölmeyi hiç düşünmezdim.Şimdi soruyorum sanaAdı sevdaysa bu cehenneminSen yaktın da ben yanmadım mı?
BiliyorsunBütün acılarına 'yeşil ışık' yaktım olmadıBütün korkularına'arka çıktım'olmadıDağlara merdiven dayadım olmadıHaziranda kar oldum yağdım avuçlarına olmadıSevdim olmadı -yandım olmadı-taptım olmadıBenden artık pesBu aşkın biletini istediğin gibi kesNasılsa gidiyorsunBiliyorum git...Ama ardındaAğlayan bir çift gözParamparça bir yürekVe yıkılmış bir dağ görmek istemiyorsanÇek silahını-daya sırtımaTitrersem namerdim...Sen vurdun da ben ölmedim mi?