Konuşacak neyimiz kalmış,Biz çoktan bitmişiz,Hep aynı sondan, gün alıp sanki,Ayrılmaya yemin etmişiz.Ben kendimi böyle hiç sevmedim,Yalnızlıktan çırılçıplak, ofBen seni hiç böyle sevmemiştim,Gideceksin diye korkarak.
Hangimiz bir parçasını bırakıp gidecek, diğeri uyurken?
Peki ya, hangimizin son sözü olacak diğerinin adı, yapayalnız ölürken? (x2)
Sanırım önce ben gidemem.
Çfarë na ka mbetur për të biseduar,Ne moti kemi mbaruar,Gjithmonë i njejti përfundimi, sikur na merr ditë,Ishim të betuar që nuk do të ndaheshim.Unë nuk e kam dashur kurrë veten kështu,Vetmia e zymtë, ofUnë ty nuk të kam dashur kurrë kështu,Nga frika se do të ikje.
Cili nga ne mund të lërë një plagë dhe të ik, kur tjetri është në gjum?
Mirë po, cili prej nesh do të lërë fjalën e fundit, i vetmuar duke vdekur? (x2)
Mendoj që unë i pari nuk do shkoj.