Jack's Lament (Thai)
อยากจะรู้ว่ามีใครไม่ยอมรับในความยิ่งใหญ่ต่างยอมรับและคงประจักกันทั่วไปเมื่อได้เห็นไม่ว่าใครหรอกในคืนเเสงจันทร์ส่องว่าตัวฉันนั้นเป็นที่สุดเกินหน้าใครหมด
ก็แค่ใช้แรงไปเพียงนิดน้อยไม่นักหนาเท่าไหร่ก็ทำให้ใครพากันตกใจแล้วแค่เพียงเสียงและท่าทางฉันเล็กน้อยก็พอกล้าแค้ไหนก็ยังต้องกลัวจนสั่นทั้งตัว
และเหมือนทุกๆทีจะกี่ครั้งเหมื่อนเดิมจนอ่อนล้าลงทุกที ที่ต้องร้องคำรามเพราะว่า แจ็ค! ผู้น่าเกรงกลัวเริ่มท้อหัวใจกับเรื่องราวเดิมๆ
ที่ใดสักแห่งลึกไปในห้วงใจช่างดูว่างเปล่า เหงาเกินผู้ใดที่ขอบฟ้าไกล นั้นยังมีอะไรเรื่องราวมากมายที่ยังไม่รู้
ผู้ที่แสนจะยิ่งใหญ่ ต้องคนนี้ไม่ใช้ใครจะที่ไหนจะเป็นใครกลัวทุกรายถ้าอยู่ใกล้ในรัศมี เจอะฉันโชคเข้าไม่ดีดัสนีถูกอ้างอิงใครก็พร่ำ
อย่างนี้มีที่ไหนจะถอดหัวเล่นเมื่อไหร่ถอดมาแล้วยังคงคุยต่อไม่เป็นไรจะเป็นอะไรหรือใครก็พ่ายไปทุกรายทั้งที่คิดว่าจะเทียบเคียงคงตองคิดใหม่
แต่ใครหละจะรู้ซึ้งและเข้าใจว่าผู้แสนยิ่งยงที่พวกเขายกย่องกันนั้นเบื่อสุดจะเล่า ถ้าหากแม้มีใครเข้าใจจะต้องเสียเรื่องใดก็จะขอเเลกมา
หัวใจที่ยังเหงาเกินจะทานทนต้องการสักอย่างช่วยปลุกเร้าใจหลายปีที่ผ่านถึงมีคนชื่นชมไม่มีค่าเลย เพราะใจยังเปลี่ยวเหงา