Πήρα χάρη
Με τ' αστέρια γράφει ο ουρανόςτην τροχιά, τη μοίρα καθενόςΈτσι μου 'γραψε κι εμένασε μικρόφωνα ιδρωμένανα 'ρθω πάλι να λυτρωθώκι ύστερα ας χαθώ
Στην αγάπη τα 'μπλεξα πολύΦταίει κι η Δύση, φταίει κι η Ανατολήκι έφτασ' η ζωή στη μέσηδυο ζωές να μου συνδέσειΚι ήρθα πάλι χρόνια μπροστάλάθη μου σωστά
Πήρα χάρη, πέτρα η γη κι εγώ κουβάριπου όλο αρχίζωλέξη, λέξη, μήπως και ξεμπλέξειτ' άσπρο φύλλο της καρδιάςτ' άσπρο φτερό
Σαν ποτάμι κάτω απ' τη βροχήξεχειλάει η βαλκάνια ψυχήκι απ' την πιο αρχαία φλέβαέλληνά μου, Αδάμ και Εύαγίνε πάλι βράχος γυμνόςλόγος μου κοινός.