To kastro
Κάστρο χαμηλόστην άμμο πάνω την υγρήΝύχτα το πουλώκαι λέω στο κύμακάν'το γη!
Βότσαλα γυμνάγια να'ρθει ο κόσμος διακοπέςκι ύστερα αρχινάκαι βγάζει η θάλασσα σιωπές
Αγάπη μου είμαστε ένοχοιαγάπη μου και λίγοιΚι η νύχτα η πανέμορφηλεφτά ζητάεινα φύγει
Γόνατα βαριάστη γέννα του άσπρου φεγγαριούμέσα μου σκουριάκι εκείνη η γεύση του σταριού
Έναστρος γκρεμόςγια να γκρεμίζεται η βράδιάκι έγειρε λαιμόςσ'ενα τραπέζι καρυδιάς
Αγάπη μου είμαστε ένοχοιαγάπη μου και λίγοιΚι η νύχτα η πανέμορφηλεφτά ζητάεινα φύγει