There was a boy.A very strange, enchanted boy.They say he wandered very far,Very far,Over land and sea.A little shy,And sad of eye,But very wise was he.And then one day,One magic day he passed my way.And while we spoke of many things,Fools and kings,This he said to me:The greatest thingYou'll ever learnIs just to loveAnd be lovedIn return.
Имаше едно момче.много странно, омагьосан момче.Хората казват, че то скитало много далече,Много далече,по море и по суша.Малко срамежливо,с тъжни очи,но беше много мъдро.И един ден,в един вълшебен ден и аз го срещнах.И докато говорихме за много неща,за глупаци и царе,То ми каза това:Най-великото нещо,което някога ще научиш,е просто да обичаши да бъдеш обичанв замяна.
Υπήρχε ένα αγόρι.Ένα πολύ παράξενο, μαγεμένο αγόρι.Λένε πως περιπλανήθηκε πολύ μακριά,Πολύ μακριά,Πέρα από τη γη και τη θάλασσα.Λίγο ντροπαλό,και με θλίψη στα μάτια,Αλλά πολύ σοφό, ήταν.Και έπειτα μία μέρα,Μία μαγική ημέρα πέρασε από το μέρος μου.Και ενώ μιλήσαμε για πολλά πράγματα,Τρελούς και βασιλιάδες,Αυτό μου είπε:Το σπουδαιότερο πράγμαΠου θα μάθεις ποτέΕίναι απλά να αγαπάςΚαι να αγαπιέσαι.