Μάρθα
Τηλεφωνητής, αριθμός, παρακαλώ..Έχουν περάσει τόσα πολλά χρόνια.Θα θυμάται την παλιά μου φωνή,καθώς εγώ παλεύω με τα δάκρυα;Γειά, γειά, μιλώ με τη Μάρθα;Είμαι ο γερασμένος Tom Frostκαι σε καλώ απο πολύ μακριά,μην ανησυχείς για το κόστος.Γιατί έχουν περάσει 40 χρόνια, ίσως και παραπάνω.Τώρα Μάρθα σε παρακαλώ θυμήσου,συναντησέ με στη καφετέρια,όπου θα συζητήσουμε για όλα.
Και εκείνες ήταν μερες με τριαντάφυλλα,ποίηση και πεζογραφία και Μάρθατο μόνο που είχα ήσουν εσύ και το μόνο που είχες ήμουν εγώ.Δεν υπήρχαν αύριοΠακεταραμε τις μελαγχολίες μαςκαι τις φυλαγαμε για μία βροχερή μέρα
Και νιώθω τόσο πολύ γερασμένος τώρα,και είσαι και εσύ πολύ γερασμένη, επίσης.Πώς είναι ο συζυγός σου;Και πώς είναι τα παιδιά;Ξέρεις ότι και εγώ παντρεύτηκα επίσης;Είσαι τυχερή που βρήκες κάποιον,για να σε κάνει να νιώθεις ασφαλής.Γιατί είμασταν τόσο νέοι και ανόητοι,τώρα είμαστε ώριμοι.
Και εκείνες ήταν μερες με τριαντάφυλλα,ποίηση και πεζογραφία και Μάρθατο μόνο που είχα ήσουν εσύ και το μόνο που είχες ήμουν εγώ.Δεν υπήρχαν αύριο.Πακετάραμε τις μελαγχολίες μαςκαι τις φυλάγαμε για μία βροχερή μέρα
Και εγώ ήμουν πάντα τόσο παρορμητικόςΥποθέτω πώς ακόμα είμαι.Και το μόνο που είχε σημασία τότεήταν ότι ήμουν ο ανθρωπός σου.Υποθέτω πώς το να είμαστε μαζί,δεν ήταν γραφτό.Και Μάρθα, Μάρθασαγαπάω, δεν μπορείς να το δείς;
Και εκείνες ήταν μερες με τριαντάφυλλα,ποίηση και πεζογραφία και Μάρθατο μόνο που είχα ήσουν εσύ και το μόνο που είχες ήμουν εγώ.Δεν υπήρχαν αύριοΠακεταραμε τις μελαγχολίες μαςκαι τις φυλάγαμε για μία βροχερή μέρα
Και θυμάμαι κάποια ήσυχα βράδια,να τρέμω στην αγκαλιά σου.
Martha
Centralino, un numero, per favore.Sono passati così tanti anni.Riconoscerà la mia voce,mentre provo a trattenere le lacrime?Pronto? Pronto? Sei tu, Martha?Qui è il vecchio Tom Frost.Sto chiamando da molto lontano,non preoccuparti del costo,perchè sono passati 40 anni o di più.Ora, Martha, ti prego, richiamami.Incontriamoci per un caffè,parleremo di tutto quanto.
E quelli erano giorni di rose,poesia e prosa e, Martha,tu eri tutto per me e io ero tutto per te.Non pensavamo al domani,tralasciavamo le sofferenze,e le conservavamo per un giorno di pioggia.
E mi sento molto invecchiato adesso,e anche tu sei molto invecchiata.Come sta tuo marito?E come stanno i bambini?Sai che mi sono sposato anch'io?E' una fortuna che tu abbia trovato qualcunoche ti dia sicurezza,perchè noi eravamo così giovani e matti.Adesso siamo maturi.
E quelli erano giorni di rose,poesia e prosa e, Martha,tu eri tutto per me e io ero tutto per te.Non pensavamo al domani,tralasciavamo le sofferenze,e le conservavamo per un giorno di pioggia.
Ed io ero sempre così impulsivo,e credo di esserlo ancora.E tutto ciò di cui mi importava allora,era di sentirmi uomo.E credo che la nostra storianon fosse destinata a funzionare.E Martha, Martha,io ti amo, non lo capisci?
E quelli erano giorni di rose,poesia e prosa e, Martha,tu eri tutto per me e io ero tutto per te.Non pensavamo al domani,tralasciavamo le sofferenze,e le conservavamo per un giorno di pioggia.
E mi ricordo quelle serate tranquille,in cui tremavo stretto a te...