De se endiaferei | Δε σε ενδιαφέρει
Κάτω απ’ το φως του φεγγαριού,σε συνοικίες δυτικές,μες τα σκυλάδικαψάχνεις τον έρωτα να βρεις,γυρνάς και πίνεις σαν τρελή,στα ξενυχτάδικαέξω από ήθη και γραφές,με τις δικές σου εκδοχές,φτιάχνεις τους νόμους σουδε λογαριάζεις τη ζωή,μοιράζεις τζάμπα το φιλί,και μένεις μόνη σουκαι μένεις μόνη σου...
Πάνω σε πίστες ξενυχτάς μ’ ένα ζεϊμπέκικοδε λογαριάζεις η ζωή τι θα σου φέρειδε δίνεις μία στο σωστό ούτε στο άδικοό, τι κι αν πουν για σένα πια δε σ’ ενδιαφέρειδε σ’ ενδιαφέρει...
Μες σε σκιές περαστικών,στα στέκια των αλκοολικών,πέφτεις και χάνεσαιμα μια αόρατη φωνή,σου δίνει δύναμη πολύ,και ξαναπιάνεσαιμ’ ένα ουΐσκι αγκαλιά,κι ένα τσιγάρο για μετά,ξεχνάς τα λάθη σουστριφογυρνάς εδώ κι εκεί,σε κάποια πίστα αδειανή,πνίγεις τα πάθη σουπνίγεις τα πάθη σου...
Πάνω σε πίστες ξενυχτάς μ’ ένα ζεϊμπέκικοδε λογαριάζεις η ζωή τι θα σου φέρειδε δίνεις μία στο σωστό ούτε στο άδικοό, τι κι αν πουν για σένα πια δε σ’ ενδιαφέρειδε σ’ ενδιαφέρει...