Kristalla (Κρύσταλλα)

Δεν φεύγω αρνούμαι να αλλάξω μονοπάτιαΚι ας γίναν στου μυαλού μου τα δωμάτιαΦαντάσματα τα λόγια κι οι στιγμέςΘα μείνω μονάχος στου καιρού τα σκαλοπάτιαΝα βάφω με τα κόκκινά μου μάτιαΤους μήνες, τις ημέρες, τις γιορτές

Οι αγάπες πονάνεΣαν κρύσταλλα πέφτουν και σπάνε και κόβουν βαθιάΟι άνθρωποι πάνεΚι εκεί που δεν πρέπει κολλάνε, το ξέρω καλάΟι αγάπες πονάνεΣαν κρύσταλλα πέφτουν και σπάνε και κόβουν βαθιάΚι εγώ δεν κοιμάμαιΣταμάτησα αγάπη σου να 'μαι, σταμάτησε και η καρδιά

Τι κρίμα ξανά η μοναξιά πανηγυρίζειΚαι μέσα στους καπνούς μου ψιθυρίζειΑλήθειες, απορίες, ενοχέςΣτη νύχτα θα ρίξω άλλη μια φωτοβολίδαΜην τύχει και τη δει καμιά ελπίδαΚαι έρθει να σου αλλάξει διαδρομές