simera klaio avrio gelo | Σήμερα κλαίω αύριο γελώ
Για ποιον πεθαίνω εγώ για ποιον πεθαίνωΓια ποιον τα όνειρα γεννάω και περιμένωΣτην Αφροδίτη μου ζητάω και στη σελήνηΝα ξαναχτίσουν μια φωλιά για της ψυχής μου τα πουλιά, να βρουν γαλήνη
Για ποιον να ζήσω πες μου εγώ, για ποιον να ζήσωαν στην αγάπη όσα μου `μειναν δε χαρίζωο ήλιος μου έδωσε πολλά μα αυτά με πνίγουναν δε μοιράσω την ψυχή, αυτοί που μου έστειλαν ευχή, πως θα με κρίνουν
Σήμερα κλαίω αύριο γελώΤώρα πεθαίνω αύριο θα ζωΣήμερα κλαίω αύριο γελώσώμα μου ξένο μυαλό μου φτερό
Αχ ποιος φωνάζει το όνομά μου και στενάζειποιο αγγελούδι τα φτεράκια του τινάζεικάποιος σκουπίζει την αυλή του και προσμένεινα με κεράσει δροσερό, να πιω της λήθης του νερό, που ανασταίνει
Στρώνω κιλίμι για την προσευχή που θα `ρθειρουφάω ρόδια κι όλοι λένε αυτή ετρελάθειΈτσι το δάκρυ σε χαμόγελο γυρίζωκι εκεί στην άκρη στο γκρεμό, γυρνάω την πλάτη μου στο χαμό και ξαναγυρίζω