Hanomai | Χάνομαι
Από παιδί μου άρεσαν τα παραμύθιαΚι ήταν της μάνας μου η πιο γλυκιά συνήθειαΜάγισσες, πρίγκιπες, νεράιδες, βασιλιάδεςΚι ο ήρωάς μου που νικούσε εχθρούς χιλιάδες
Ύστερα πέρασε ο καιρός, τα παραμύθιαΚι έμεινα μόνος μες στου κόσμου την αλήθειαΚι ήρθες εσύ μες στη ζωή μου φως που βγαίνειΖωή μισή, πότε μαζί και πότε ξένοι
Χάνομαι-χάνομαιΜίκρυναν τα ρούχα μου ήΈτσι αισθάνομαιΧάνομαι-χάνομαιΜπαίνω μέσα στ' όνειρο καιΧάνομαι
Αφήνω πάντα μια γωνιά μες στο μυαλό μουΝα μπαίνω εκεί στο παραμύθι το δικό μουΝα 'μαι βασίλισσα και να 'σαι ο πρίγκηπάς μουΣτο παραμύθι μου να είμαι ο ήρωάς σου
Χάνομαι-χάνομαιΜίκρυναν τα ρούχα μου ήΈτσι αισθάνομαιΧάνομαι-χάνομαιΜπαίνω μέσα στ' όνειρο καιΧάνομαι
I don't want to fade away
I always thought my lifewould be a state of mindwith everybody around megiving me no signI felt the fog in my worlddarkening my eyesraised and shackledby a story I left behind
But then you cameand all the shadows flew awayyou called me twice beforebut I have been too lateIt's up to you if you decideto let it lingerYou know my broken heartis wrapped around your finger