I Agapi Pou Menei (Η αγάπη πού μένει)
Ένα σπίτι κάτω, ένα σπίτι πάνω,ένα σπίτι δίπλα και στη μέση εγώ.Όλο λέω τι κάνω, όλο λέω πού ήρθα,όλο λέω θα φύγω κι όλο μένω εδώ…
Το ‘χω αποφασίσει θα μετακομίσωμα μου λεν οι τοίχοι τι θα βρεις αλλού.Η ζωή του ανθρώπου δε γυρίζει πίσωεδώ πέρα ζούμε ό,τι ζει παντού.
Πες μου η αγάπη πού μένει, σε ποιον όροφο μένειαν τα βράδια κοιμάται ή αν με περιμένει,σ’ ένα παράθυρο είδα μια σκιά αναμμένηκι η καρδιά μου απ’ τη σκάλα να σε βρει ανεβαίνει, ανεβαίνει.
Απ’ τον ένα τοίχο λένε ησυχίααπ’ τον άλλον τοίχο στήνουνε καβγά,o ένας «θα καλέσω την αστυνομία»,«έχω ιδιοκτησία» ο άλλος απαντά.
Κι απ’ τον τρίτο τοίχο η διπλανή κυρίαέχει ανοίξει μάτι έχει στήσει αφτίκι είναι πιο δική της του άλλου η ιστορίατι έχει στο κρεβάτι, τι έχει στη ζωή.
Πες μου η αγάπη πού μένει, σε ποιον όροφο μένειαν τα βράδια κοιμάται ή αν με περιμένει,σ’ ένα παράθυρο είδα μια σκιά αναμμένηκι η καρδιά μου απ’ τη σκάλα να σε βρει ανεβαίνει, ανεβαίνει.