Ena Lepto (Ένα λεπτό)
Είναι τα μάτια σου που είναι σαν ουρανόςΜια πόλη του βορά στο βλέμμα σου χωράΕίναι ο ήλιος σου που είναι ο πιο φωτεινός στη γη
Είναι τα χείλη σου που λέγανε σ' αγαπώΜου έβαλαν φωτιά, μα έφυγαν μακριάΕίναι τ' αστέρια σου που περιμένω να δω ξανά
Να μπορούσα να 'μουν θάλασσα εγώστη Θεσσαλονίκη να 'ρθω να σε βρω
Είναι τα μάτια σου που είναι σαν ουρανόςόταν χορεύουμε σαν δυο πλανήτες στο φωςΕίναι το γέλιο σου,είναι το δάκρυ σουείναι οι μέρες σου,είναι τα βράδια σου
Είναι τα χείλη σου που λέγανε σ' αγαπώμου έβαλαν φωτιά, μα έφυγαν μακριάγια μια σου λέξη μόνο τραγουδάω και ζω ξανά
Για ένα λεπτόθέλω να φύγουμε σε κάποιο αστέριΈνα λεπτόαυτά που ξέρουμε, κανείς δε ξέρειΝα μπορούσα να 'μουν θάλασσα εγώστη Θεσσαλονίκη να 'ρθω να σε βρωΓια ένα λεπτό
Είναι το άρωμά σου που ποτέ δε ξεχνώκαι μια φωτογραφία που 'χει μείνει εδώΕίναι όσα ζήσαμε, όσα αφήσαμεόσα κρατήσαμε και όσα σβήσαμεΕίναι τα μάτια σου που είναι σαν ουρανόςΜια πόλη του βορά στο βλέμμα σου χωράΕίναι ο ήλιος σου που με γεμίζει με φως ξανά
Για ένα λεπτόθέλω να φύγουμε σε κάποιο αστέριΈνα λεπτόαυτά που ξέρουμε κανείς δε ξέρειΝα μπορούσα να 'μουν θάλασσα εγώστη Θεσσαλονίκη να 'ρθω να σε βρωΓια ένα λεπτό
Να μπορούσα να 'μουν θάλασσα εγώστη Θεσσαλονίκη να 'ρθω να σε βρω
Για ένα λεπτό
Να μπορούσα να 'μουν θάλασσα εγώστη Θεσσαλονίκη να 'ρθω να σε βρω