Ljós í Stormi
Eins og miðin kalla út skipin,Eftir stormasamar nætur,Hvert ég á brautHvert sem nú toga fætur.En pú kallar eftir mér,pú býður mér skól.Pú ölduna brýtur,pú býður mér griðarstað.Og hvering sem allt fer,á myrkustu stund.Pú varst ljós i storminum.
Ég rambaði einn í själfseyðingu,sál mín er nú feig.Nú virtist svart,nú allt er orðið kalt.Ég inn í myrkrið steig,sál mín er nú feig.
Myrkrið vék á brott,pú varst ljós í storminum.