Solmuş Yapraklar
dökülüyor dallarımdan kurumuş yapraklar gibigücü kalmamış ki düşüyor benim aşkımkalbin gittikçe uzaklaşıyoryakalamama imkan yokbenim tutmama imkan yok evet
o yapraklar düşerken güvenleri kalmamışcasına bize bakıyorlar gibi görünüyorellerine dokunabilseydim bir kere bile her şey çözülecekmiş gibi görünüyorsadece ben gördüm sonbahar rüzgarlarıyla sürüklenişinikelimelerin ifadelerin benden soğuduğunu anlatıyorilişkimizin zayıfladığını görebiliyorumson baharda gökyüzü boş bir ilişki gibibelirsiz bir fark var öncesine kıyaslabugünün diğer günlere göre çok daha sessiz gecesibir yaprak hala dala tutunmaya çabalasada savruluyorsonunda gördüm ölen yapraklar kuruyorsessizlik içinde kalbinde uzaklaşıyorlütfen beni bırakma beni bırakmaölen yapraklar dökülüyor
benim gözlerime takılı kalmanı istiyorumtekrar beni istiyor olmanı istiyorum evetlütfen beni bırakmadökülmeme izin vermeasla, asla düşmeyeyimçok,çok uzaklara gitme
bebeğim senin kızım gitmene izin veremembebeğim sana kızım sana karşı pes edemem evetkuruyup düşen bu yapraklar gibiaşkımız kurumuş yapraklar gibiasla, asla düşmesinbırakıp gitmek yakışmıyor evet
kuruyan tüm sonbahar yaprakları dökülüyormuş evetsonu gelmeyecek gibi gelen herşey dahada uzaklaşıyorsen benim 5. sezonumsunsana bakmayı denesem bile yapamıyorumbak hala yeşilsin sen benim içinkalplerimiz yürüyemese bile kendi kendine hareket ediyoraptallıklarımız çamaşır gibi teker teker ipe diziliyorhafızamdaki anılarda solarak bana el sallıyorbenim bulunduğum ağacı sallamasalar bile sürekli düşüyorlardoğru aşkımı yükseltmek amacıyla onlar düşüyorlaryanımda olsan bile gözlerim dalıyor uzaklara, bu oluyorböylece kapı dışarı atılıyorumanılara dalıp tekrar hissediyorum genç olduğumu
asla, asla düşmesinasla, asla düşmesin
benim gözlerime takılı kalmanı istiyorumtekrar beni istiyor olmanı istiyorum evetlütfen beni bırakmadökülmeme izin vermeasla, asla düşmeyeyimçok,çok uzaklara gitme
neden ben hala sana karşı pes etmiyorumben solan bu anıları tutmaya çalışıyorumonlar yeşil mi geriye dönmeye çalışıyorumgeriye dönmeye
parlaklar ama yanmışlarhepsi güzellerdi değil mi?ama hepsi solmuşlarkuru yapraklar gibi gözyaşlarımda dökülüyorrüzgar esiyor ve her şeyi sürüklüyor bütün günyağmur damlaları düşerek yıkıyorson yaprakta gidiyor sen sen sen
benim gözlerime takılı kalmanı istiyorumtekrar beni istiyor olmanı istiyorum evetlütfen beni bırakmadökülmeme izin vermeasla, asla düşmeyeyimçok,çok uzaklara gitme
bebeğim senin kızım gitmene izin veremembebeğim sana kızım sana karşı pes edemem evetkuruyup düşen bu yapraklar gibiaşkımız kurumuş yapraklar gibiasla, asla düşmesinbırakıp gitmek yakışmıyor evet
asla, asla düşmesinasla, asla düşmesin