Fyrir utan gluggann þinn
Fyrir utan gluggann þinner himininnsvo skær og draumablár.
Það er kominn dagur nýrog sólin hýrsem opnar þínar brár.
Síðan gengur lífið vístsinn vanangang,að mörgu þarf að hyggja.
Ég veit ekki hvort þú ertað hugsa um mig.En ég sendi þessi boðtil þín.
Ó, komdu aftur ef þú getur,já, komdu, komdu ef þú vilt.Við getum rifjað upp og lagt á ráðin,strengi endurstillt.Ég bíð svo lengi sem að sól í austri rís.
Áður virtist framtíðinsvo fullkominog föst í hendi hér.
En nú er annað útlitiðog lítinn friðég finn í sálu mér.
Í speglinum er aðeins gráog þögul myndsem horfir inn í tómið
Er það kannski svipuð myndsem birtist þér?Hljóð úr djúpinu ég bertil þín.
Ó, komdu aftur ef þú getur,já, komdu, komdu ef þú vilt.Við getum rifjað upp og lagt á ráðin,strengi endurstillt.Ég bíð þín meðan sólin heit í austri rís.
En þegar haustið fellir laufin mín,og ef í köldum vetrarvindum hvín.
Verður allt,eins og þá,þegar þú,lagðir hönd í lófa mér.
Meðan hvít,lagðist fönn,yfir þök og yfir beð.
Líkt og lín,veistu hvað?Ég man eftir þeirri stund.
Nú er lagnýtum þaðbreytum sögunni í dagí dag,í dag.
Fyrir utan gluggann þinner himininnsvo skær og draumablár.