Φτώχεια που με κουρέλιασες ( ftoxia pou me koureliases )
Φτώχεια που με κουρέλιασες, με νύχια ματωμένα,μεσ’ στα πολλά σου θύματα γράψε κι ακόμα ένα.
Φτώχεια κι αν έχεις θύματα, κρύβεις ψυχές μ’αισθήματα.
Φτωχολογιά στον πόνο σου ποτέ σου δε δειλιάζειςκαι τα κουρέλια που φοράς, με γέλιο τα σκεπάζεις.
Φτώχεια κι αν έχεις θύματα, κρύβεις ψυχές μ’αισθήματα.
Φτώχεια κι αν έχεις θύματα, κρύβεις ψυχές μ’αισθήματα.