Τα τραγούδια μου είναι κάπως

Τα τραγούδια μου είναι κάπωςγιατί πίνουνε παράξενα ποτάτα τραγούδια μου είναι μαύραγιατί πιάνονται κορόϊδακαι παίρνουν τη ζωή στα σοβαρά

Τα τραγούδια μου αμίλητα ποτάμιασαν τα παιδιά που στα φανάρια πλένουν τζάμιααντέχουνε στο κρύο, αντέχουν στη βροχή,αντέχουν και για μένα που κάνω ότι μπορώαντέχουνε για μένα που έχω κουραστείαντέχουνε για χάρη μουαντέχουνε χίλια δυο

Τα τραγούδια μου είναι κάπως,σαν εκείνους που δεν παίζουν για λεφτάκι όλο χάνουν τις παρτίδεςγιατί κάνουν πως δεν βλέπουνκι αφήνουν να τους κλέβουν στα χαρτιάκάτι απόλυτα μηδενικά

Τα τραγούδια μου κοιμούνται στις πλατείεςτα τραγούδια μου πουτάνες και κυρίεςαντέχουνε στο κρύο, αντέχουν στη βροχήαντέχουν τη βλακεία, την ψυχοπάθειααντέχουν τους ρουφιάνους, αντέχουν την πουστιάαντέχουνε το σάπιο, του έξι έξι έξι το φιλίκαι τη γενικευμένη μαλακία που κυκλοφορεί

Τα τραγούδια μου λευκά μονάχα στ’ όνειρο μουτα τραγούδια μου μια ντρίπλα ξαφνική στον εαυτό μου..