Den Katalavaino
Ποια γλώσσα μιλάνεΕμένα κοιτάνεΓελάνε ή κλαίνεΔεν καταλαβαίνω τι λένε
Είναι φωνή στην αρχή σε κάνει να αναρωτιέσαικαι μετά πάλι με σκέψεις σαν βελόνα τρυπιέσαιΤώρα πια δεν κρατιέσαι, ζητάς ερμηνείαΣαν πρωτάκι πρώτη μέρα κάθεσαι στα θρανία
Όλα τα στόματα και πτώματα απ' τη χρήση της γλώσσαςΛόγια όσα κι αυτά, έλεγε κάποιος ΚώσταςΌποιους θες, όποιους πείς Σημίτης, ΚαραμανλήςΔεν ξεστομίζω τον άλλο ότι και να μου πεις
Κορακίστικα, ακαταλαβίστικαλόγια μεσοβέζικα, πάντα ερεθιστικάλόγια από αυτά που δεν μπορώ να πιστέψω,δεν μπορώ να καταλάβω μόνο απλά να μαντέψω
Για μένα και για σένα πολλάκατηγορούν σε πρωτοσέλιδα όπως τότε ο Ζολάκι άλλα πολλά, με τρόπο που από τα ρούχα μου βγαίνω,κουνάω το κεφάλι αλλά δεν καταλαβαίνω
Ποια γλώσσα μιλάνεΕμένα κοιτάνεΓελάνε ή κλαίνεΔεν καταλαβαίνω τι λένε
Συνεχίζω από όλα αυτά τα μισά να μη βγάζωΔίχως λυσάρι προσπαθώ πάντα να μεταφράζωΤι εννοείς; Μου λες πως πολύ με αγαπάςγιατί ταυτόχρονα με αυτό πάντα κάτι ζητάς;
Όταν γυναίκα λέει ξαφνικά πως διστάζεικάνω λάθος, νομίζω πως κάτι ετοιμάζει,κάνω λάθος, μοιάζει το χαμόγελο με πάθοςκατά βάθος, πάλι στο pc της θα με κράζει
Λένε emo, prime time και gps,λένε για πιλάτες, σούσι, trendy και smsΧέσε με, αν αύριο το παιδί μου πάει σχολείοθα του δίνουνε το nitro, αντί για βιβλίο;
Ένα ακόμα τελευταίο ρωτάω και φεύγωΠες μου Ευρώπη, γιατί τόσο μίσος συλλέγω;Ό,τι κι αν λένε άλλο να ακούσω δε θέλωΕυρώπη είμαι κι εγώ σαν και σένα μπουρδέλο
Ποια γλώσσα μιλάνεΕμένα κοιτάνεΓελάνε ή κλαίνεΔεν καταλαβαίνω τι λένε