yine yaz bittibiz göremeden güneşibulutlara esir oldukkararıp gitti, yıllarım bilemeden
neşeyi büyük sandıklara koydukgelen olmadı yerinekimse sormadı yüreğinde bu koca boşluk niyei̇nan olmadı daha derine
ki ben yormadım ben bu yorayıbir gün bile gideceğineyokluğunda yine yüz çevirdim aşkagüz geçirdim onca yaprağım sarardı soldu
sonbaharın sonunda bahar yok artıkyağmuru vurunca derde dert oldurüzgara vurunca derbeder oldum
Përsëri vera mbaroi,pa e parë ne diellin.Ne u bëmë pengj të revevitet e mia u zhdukën, pa e kuptuar
e mbyllëm gëzimin në sandeqe të mëdhaAskush nuk e zuri vëndin tëndAskush nuk pyeti pse e ke këtë zbrazëtirë në zemërAskush nuk besoi më tepër
Dhe unë nuk e lodhja mendjense edhe për një ditë të vetme ti do të largoheshNë mungesë tënde prap iu ktheva dashurisëkalova vjeshtën dhe sa gjethe të miat u zverdhën dhe u vyshkën
tashmë për mua pas vjeshte nuk ka pranverënga goditjet e shiut brengat e mia rritën e shtohene nga goditjet e erës unë bëhëm endacak.