Ravayat
حافظ بیا دوبارهغزل کهنه رو بر انداز
شعرم حدیث تکرارتو بیا طرح دیگر انداز
بیا تا دوباره از چشمه غزل جرعه ای بنوشیمغم کهنه بر کنیم عزم و جامه تازه ای بپوشیم
به خونخواهی دل از جوهر و قلم خنجری بسازیمبه صد لشگر غزل فاتحانه تا قلب غم بتازیمهنوزم گرم نفس هامهنوزم سرشارم از عشق
اما وقت خوندنم نیستاما جای موندنم نیست
مردم از این همه گفتنشعر سرد عاشقونه
من غلام اسمیم کهتا همیشه بی نشونه
بیا تا دوباره از چشمه غزل جرعه ای بنوشیمغم کهنه بر کنیم عزم و جامه تازه ای بپوشیم
به خونخواهی دل از جوهر و قلم خنجری بسازیمبه صد لشگر غزل فاتحانه تا قلب غم بتازیم
حافظ مددی کنکه دمی مانده از تو آهیخاکم به زیر پا تابرسم با تو تا سراهیمن یه رودمیه رود به سد نشستهتن پاک و خسته امتوی دست این صخره ها شکستهمن یه شعرمیه شعر بلند پروازرها می شدم اگهگم نمی شدم توی شهر آواز
بیا تا دوباره از چشمه غزل جرعه ای بنوشیمغم کهنه بر کنیم عزم و جامه تازه ای بپوشیم
به خونخواهی دل از جوهر و قلم خنجری بسازیمبه صد لشگر غزل فاتحانه تا قلب غم بتازیم