Apo paidi | Από παιδί
Ακόμα μια φορά τα πάθηέγιναν μέσα μου αυτοκράτορεςπληρώνω μια ζωή τα λάθηκαι τις στιγμές μου τις παράφορεςμα συνεχίζω
Της ιστορίας μας το ρεύμακόπηκε πάλι και σκοτείνιασαακόμα ένα ίδιο τέρμαθα ξαναζήσω κι ας ωρίμασα
Από παιδί είχα στο αίμα τη φωτιάκαι δε χρωστάω γιατί κανένας δε μου χάρισεδε θα αλλάξω και το ξέρω τελικάμπροστά σε τίποτα η ζωή μου δε φρενάρισε
Είναι μια πόλη η δική μου η καρδιάπου μέσα ζούνε ιερά ζούνε κι ανήθικαδε θα αλλάξω και το ξέρω τελικάαπό μια θύελλα μπορεί και να γεννήθηκα
Μπροστά στο τζάμι της ψυχής μουστέκομαι πάλι και διχάζομαιείσαι ο δρόμος της πληγής μουείσαι κι εκείνη που χρειάζομαιγια να γλιτώσω
Θέλω ‘‘τα θέλω μου’’ να δέσωμε λογικές κι επιχειρήματαμα προτιμάω να πονέσωπαρά να κάνω πίσω βήματα