Taro

Indochina, Capa jumps Jeep, two feet creep up the roadTo photo, to record meat lumps and war,They advance as does his chance – very yellow white flash.A violent wrench grips mass, rips light, tears limbs like rags,Burst so high finally Capa lands,Mine is a watery pit. Painless with immense distanceFrom medic from colleague, friend, enemy, foe, him five yards from his leg,From you Taro.

Do not spray into eyes – I have sprayed you into my eyes.3:10 pm, Capa pends death, quivers, last rattles, last chokesAll colours and cares glaze to grey, shrivelled and stricken to dots,Left hand grasps what the body grasps not – le photographe est mort.3.1415, alive no longer my amour, faded for home May of ‘54Doors open like arms my love, Painless with a great closenessTo Capa, to Capa Capa dark after nothing, re-united with his leg and with you, Taro.Do not spray into eyes – I have sprayed you into my eyes.Hey Taro!

Ταρώ

Στην Ινδοκίνα, ο Κάπα πηδάει τα Τζιπ, δύο πόδια εμφανίζονται στο δρόμοΓια να φωτογραφίσουν, να μαγνητοσκοπήσουν κομμάτια κρέατος και πόλεμο,Μεγαλώνουν όπως και η ευκαιρία του - ένα πολύ κίτρινο λευκό φλας.Μια βίαιη λαβή αρπάζει τη μάζα, σκίζει το φως, και τα δάκρυα σαν κουρέλια,Ξεσπούν τόσο δυνατά που επιτέλους ο Κάπα προσγειώνεται,Ο δικός μου λάκκος είναι βροχερός. Ανώδυνος με τεράστια απόστασηΑπό μηδικό από συνάδελφο, φίλο, εχθρό, φίδι, πέντε αυλές από το πόδι του,Από εσένα Ταρώ.

Μην ψεκάζετε στα μάτια - σε έχω ψεκάσει στα μάτια μου.3.10 μμ, ο Κάπα αναμένει το θάνατο, φαρέτρες, οι τελευταίες καμπάνες, οι τελευταίοι πνιγμοίΌλα τα χρώματα και ό,τι τους ένοιαξε γίνονται γκρι, ζαρώνονται και πληγώνονται σε τελείες,Το αριστερό χέρι γραπώνει αυτό που δεν γραπώνει το σώμα - ο φωτογράφος πέφτει νεκρός.3.1415, δεν είσαι πια ζωντανός αγαπητέ μου, ζαλισμένος για να γυρίσεις σπίτι το Μάιο του '54Οι πόρτες ανοίγουν σαν αγκαλιές αγάπη μου, Ανώδυνες με ένα μεγάλο κλείσιμοΣτον Κάπα, στον Κάπα Κάπα σκοτάδι μετά από το τίποτα, ενωμένος ξανά με το πόδι του και με σένα, Ταρώ.Μην ψεκάζεις στα μάτια - σε έχω ψεκάσει στα μάτια μου.Έι Ταρώ!