Tou Ai Giorgi [Του Αη Γιώργη (Ederlezi)]
Απ' τους ώμους να, η Άνοιξη περνά,γύρω φτερουγίζει,ξεχνάει εμένα.Μέρα της χαράς ποια ζωή φοράς;Δρόμο δρόμο παίρνειςχωρίς εμένα.
Του ουρανού πουλιά πάρτε με αγκαλιάτο βουνό γεμίζει κεριά αναμμέναNα κι η Πούλια ξημερώνει το θεό παρακαλώμα το φως που δυναμώνειδε μου φέρνειδε μου φέρνει'κείνον που αγαπώ.
Το όνομα του ανθός, ευωδιάς βυθός,πείτε στα κορίτσια να μην το λένεμέρα σαν κι αυτή στ' Άη Γιωργιού τ' αφτί,που όλα τα τραγούδια για αγάπη κλαίνε.