Oti agapo einai diko sou (Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου)
Βρεγμένο ρούχο η μοναξιά μουΚαθώς βαθαίνει η νύχταΤην άλλη όψη της καρδιάς μουΌσο κι αν έψαξα δεν βρήκα
Βρεγμένο ρούχο η μοναξιά μουΠου το φορώ και στάζειΤο μόνο που έμεινε κοντά μουΤο δρόμο που φυγες κοιτάζει
Ό,τι αγαπώ είναι δικό σουΚαι το `χεις πάρει μακριάΦόρεσες τον ήλιο στο λαιμό σουΚι εδώ δεν ξημερώνει πια
Στην ανεμόσκαλα του πόνουΚι απόψε ανεβαίνωΜια σπίθα στη βροχή του χρόνουΠάλι ξεχνάς πως περιμένω
Στην ανεμόσκαλα του πόνουΧωρίς φιλί και χάδιΣε μια γωνιά αυτού του τόπουΠώς να τ’ αντέξω το σκοτάδι