Giusy Ferreri "Il mare immenso" paroles

Il mare immenso

A volte io vorrei arrivare in cima ai tuoi segnaliPer intuire tutti i sensi uniciA volte o quasi sempre io mi perdo nella notteDecido poi di scivolarti addossoE cancellare tutto e niente mi appartiene

Ma c'è qualcosa dentro che mi morde l'animaL'amore che distrugge come cielo a fulmine

Il nostro cuore fuorileggeSpara colpi di doloreÈ troppo tempo che non si fa più l'amoreNon scorre il sangue dentro al fiumeChe ci portava verso il mare, quel mare immenso

Adesso non mi pento più e rimango qui da solaDipingo la memoria alle paretiLo so che quasi sempre io dimenticavo il sensoNon respiravo venti più leggeriÈ scivolato tutto e niente ti appartiene

Ma c'è qualcosa dentro che mi brucia l'animaL'amore che distrugge come cielo a fulmine

Il nostro cuore fuorileggeSpara colpi di doloreÈ troppo tempo che non si fa più l'amoreNon scorre il sangue dentro al fiumeChe ci portava verso il mare immenso

Come radici agli alberi d'inverno, senza più foglieQuel mare dentroChe spegne e annega ogni tormento mi toglie il fiatoMa poi ancora respiroSenza più fiamme

È troppo tempo che non si fa più l'amoreNon scorre il sangue dentro al fiumeChe ci portava verso il mare, quel mare immenso

H aperanti thalassa (Η απέραντη θάλασσα)

Mερικές φορές θα ήθελα να φτάσω στο αποκορύφωμα των σινιάλων σουγια να διαισθανσθώ όλες τις μοναδικές αισθήσειςμερικές φορές ή σχεδόν πάντα χάνομαι μέσα στην νύχτααποφασίζω μετά να γλιστρήσω πάνω σουκαι να διαγράψω τα πάντα και τίποτα δεν μου ανήκειμα υπάρχει κάτι μέσα που μου δαγκώνει την ψυχή,η αγάπη που καταστρέφει όπως ένας ουρανός που αστράφτει

Η εκτός νόμου καρδιά μαςρίχνει χτυπήματα πόνουείναι υπερβολικός καιρός που δεν κάνουμε πια έρωτα,δεν τρέχει το αίμα μέσα στο ποτάμιπου μας έφερνε προς την θάλασσα..Αυτή την απέραντη θάλασσα..

Τώρα δεν μετανιώνω πια και μένω εδώ μόνη,ζωγραφίζω την μνήμη στους τοίχους,το ξέρω πως σχεδόν πάντα ξεχνούσα το νόημαδεν ανάσαινα πιο ελαφρύ ανέμους,γλίστρησαν τα πάντα και τίποτα δεν σου ανήκει

Μα υπάρχει κάτι μέσα που μου καίει την ψυχή,η αγάπη που καταστρέφει όπως ένας ουρανός που αστράφτει

Η εκτός νόμου καρδιά μαςρίχνει χτυπήματα πόνουείναι υπερβολικός καιρός που δεν κάνουμε πια έρωτα,δεν τρέχει το αίμα μέσα στο ποτάμιπου μας έφερνε προς την θάλασσα..Αυτή την απέραντη θάλασσα..

Σαν ρίζες στα δέντρα του χειμώνα, δίχως πια φύλλα,Αυτή η θάλασσα μέσαπου σβήνει και πνίγει κάθε βάσανο, μου κόβει την αναπνοή,μα μετά ξανά ανασαίνωδίχως πια φλόγες,είναι υπερβολικός καιρός που δεν κάνουμε πια έρωτα,δεν τρέχει το αίμα μέσα στο ποτάμιπου μας έφερνε προς την θάλασσα..Αυτή την απέραντη θάλασσα..