Nasıl da geçmişti bütün bir yazBaşımda kavak yelleri esen o yaşSense hanımeli kadar beyazÇalmıştınız kalbimi bilmeden birazNasıl da koşuşurduk bahçelerdeŞarkı söylerdik mehtaplı gecelerdeSen bana, ben sana komşu evlerdeKök sarmaşıklar gibi sarıldık o yazElime değerdi safça elinBenimse arardı seni gözlerimÖpüşürken korkusu birşeylerinAşkmıza ilk hüznü getirdi birazÇocuk kalbimize dolan gamlaOturup ağlamıştık sessiz çardaktaÇaresiz erken inen akşamlaVeda edip ayrldık biterken o yaz
تمام تابستون چقدر هم عالی گذشته بودتوی اون سنی بودم که توی سرم بادهای بهاری میوزید (یعنی خیلی جوون بودم،مطمئن نیستم)ولی تو مثل گل شیپوری سفید و پاک بودیبدون اینکه متوجه بشی،قلب من رو کمی دزدیده بودی
...چجوری هم توی باغچه ها با هم بدو بدو میکردیمشبهای مهتابی با هم آواز میخوندیمبا اینکه خونه هامون کنار هم بود-همسایه بودیم-،اون تابستون همدیگه رو مثل پیچک ها در آغوش میگرفتیم
صاف و ساده دستت به دستم می خوردولی چشم های من دنبالت بودوقتی همدیگه رو میبوسیدیم،ترس از یه چیزهاییاولین غم های عشقمون رو کمی با خودش آورد،با غمی که توی قلب های کوچولومون پیچیده بودنشسته بودیم توی آلاچیق و یواشکی و بی صدا گریه کرده بودیمچاره ای وجود نداشت؛اون تابستون با رسیدن غروب خداحافظی کردیم و جدا شدیم