Keny Arkana "Je suis la solitaire" paroles

Traduction vers:elen

Je suis la solitaire

Je suis la solitaire, seule même parmi les miensSeule dans cette ère qui m'étouffe comme le silence de mes chagrinsSeule parce que mes pas arrivent de loinFatiguée mais debout, le sourire malgré les coups avant que j'm'écroule j 'tiens pour combien de temps?Mon passé, un boulet que je traîne mais qui m'aplatit quand soudain ma vie devient pente,Ou pire, à chaque virage m'entraîne dans le ravinEcoute, je coule dans le poison mais j'accepte si sonne la FinJe suis la solitaire, vagabondant dans la VieVagabondant dans les villes, jamais très très loin du videDes noeuds dans le bide me rappellent ce vide que rien ne combleEt quand le bien me trompe alors là plus rien ne compte !Alors laisse moi dans mon coin! Je ne veux partager ma douleurC'est pour ton bien car la souffrance me tape à toute heurePar pudeur ou par crainte m'enveloppe ce silenceJe n'ai vu que les violences du système donc excuse mon manque de nuanceCavale sans fin, je ne peux lâcher les amarresMon Dieu, je lâche prise mon âme si torturée a malMa hargne, rien ne l'adoucit : vois l'époque déglinguéMalgré les larmes on a tous ri quand la paix s'est flinguéeMa vie un braco et mon passé m'a tout prisA pris la fuite comme mon coeur poussant mon bonheur dans l'oubliEt quand ma foi roupille, la rage me malmène, me cane mêmeÔ mon Dieu, pardonne mes failles et mes calvairesJe m'égare vers la perte, est-ce un suicide inconscient?Ne me parlez pas d'hérédité, je ne sais même pas de qui je porte le sangPéter les plombs, ça s'accentue quand tu dors sous les pontsJ'ai fuit le désert mais j'ai encore du sable mouvant sous les pompesEnfant de dehors, j'y suis arrivée candideY a que la lune qui peut me comprendre ou me consoler car elle m'a vu grandirLa Vie m'a jetée dans la nuit et puis m'a laissée seuleJe suis la solitaire, même avec le coeur rempli de mes frères et soeursJ'ai vu le pire du pire de prèsPas de jardin secret, un champ de plaiesChère Etoile j'ai peur, alors chante s'te plait!M'abandonne pas dans les tourments de ma têteJ'ai peur, m'abandonne pas, je suis perdue sans ton aideJe suis la solitaire mais qui peut comprendre?Je n'ai même pas les mots pour exprimer ce que j'aimerais faire entendreMon instinct de survie m'ordonne de prendre le largeDe tout plaquer, le rap y compris, car je sais qu'ici je finirai barge!Et pendant que la paix fait sa radine ce monde nous baratineJe suis pas chez moi ici, mon coeur coincé en Amérique LatineMaintenant je sais même si l'océan nous sépareJ'entends tes pleurs, ta rage, tes peurs et ton espoirJe suis avec toi ! Et je manquerai pas à l'appelJ'ai le mal du pays, c'est bizarre car je le connais à peineJe suis la solitaire sans terre et sans attachesY'a que le rap qui me tient en laisse et qui me retient quand je m'arracheLa liberté, je l'ai vue qu'à travers une serrureJ'ai mal aux nerfs! Ai-je trop tapé contre les murs de ma cellule?Je rêve de répit mais la mort vit à ses dépendsMa vie m'épuise et la fatigue me renvoie à squatter les bancsJ'ai crié "sortez des rangs! "Mais avec l'âge tous finissent par y rentrer et je reste là face à ces adhérentsAlors je continue ma route en solitaireToujours, j'ai pas choisi, mais j'continue avec la foi frèreDonc laissez moi en paix si vous ne comprenez pasLe système m'a exclue, maltraitée, je n'y rentrerai pas!!!Je suis la solitaire, le fardeau à l'épauleEn quête d'enseignement mais certainement pas ceux qu'on apprend à l'écoleJe crois en Dieu malgré l'époqueEn la Vie et je me battrai! J'ai la tête dure, demandez à mes potes!Ma foi infalsifiableJe lis dans les signes de la vie, quoi! Tu ne les penses pas si fiables?!Alors laisse tomber, car seule l'intuition me guideEt la paix séjourne en moi lorsque mes impulsions me quittentLa colère ma meilleure ennemie Ô Seigneur aide-moiDe ma mémoire elle veut ma peau s'il te plait reste prés de moiJ'ai de moins en moins de force je me perds dans ces annéesJ'suis jeune mais tellement vieille mais comme on dit : on fait allerMalgré le trouble dans le crâne, le doute dans le " Graal "A cran mais où est le diable qu'on le crame!Ce monde clame de drôles de valeurs sans valeureux soldatsIci ces bâtards sèment le malheur et boivent du sang dans leur sodaC'est la routine! On m'a souvent dit : " ma soeur,Mais prends cette pince monseigneurPuisque le bonheur a fermé la boutique! "Née dans un monde qui m'a nourri à la broutilleA voulu m'abrutir ! Adorer l'argent qui n'est qu'un outil?!Pfffffff, laisse-moi dans ma marge!Le coeur plein de foi même si parfois je me perds un peu dans ma marcheLa nuit, j'entends des cris,Des bouts de passé, des rêves détruits,Détritus de ma mémoire éprise de tristes échos nourrissant ma déprimeEt puis je ferme les yeux fortAttendant que les anges viennent me parler dans mon sommeil pour un peu de réconfortLe moral en baisse et en baisse, le fond m'attendLes années passent et moi j'encaisse et j'encaisse mais jusqu'à quand ?Car déjà mon âme titubeMets tes menaces dans ton cul, Mr le gendarmeTu peux taper j'ai l'habitude !!!!La douleur physique anesthésiée par celle intérieureQui me détériore, accuse parfois mon existence d'erreursAlors je m'élève seule les mains vers le cielIncomprise et prise à la gorge par cette merde de siècle!Je suis la solitaire, tu sais celle que l'on prendPour une sauvage, que le monde pointe du doigt mais que personne ne comprendJe suis la solitaire, parfois esclave de mes tourmentsInstable dans la routine mais toujours à l'aise dans le mouvementJe suis la solitaire, amoureuse de l'imprévuEtre riche et esclave, moi j'préfère être libre et à la rueJe suis la solitaire, celle qui n'écoute pas les ordresSeule dans cette époque, seule mais en paix avec les autres.

Είμαι η μοναξιά

Είμαι μόνος, μόνος ακόμη και ανάμεσα στους δικούς μουΜόνος σε αυτή την εποχή που με πνίγει σαν τη σιωπή των θλίψεων μουΜόνος επειδή τα ίχνη μου έρχονται από μακριάΕίμαι κουρασμένος αλλά στέκομαι όρθιος, χαμογελώντας παρά τα χτυπήματα προτού καταρρεύσω, συνεχίζω αλλά για πόσο ακόμα;Το παρελθόν μου, μια πέτρα που σέρνω τριγύρω αλλά ξαφνικά με ισοπεδώνει, όταν ξαφνικά η ζωή μου κατηφορίζειΉ χειρότερα, που με τραβά στον γκρεμό σε κάθε στροφήΚοίτα, βουλιάζω μέσα στο δηλητήριο, αλλά θα το δεχτώ αν έρθει το τέλοςΕίμαι μόνος, περιπλανιέμαι μέσα στη ζωήΠεριπλανιέμαι στις πόλεις, ποτέ πολύ μακριά από το κενόΚόμποι στο στομάχι μου θυμίζουν αυτό το κενό που τίποτα δεν γεμίζειΚαι όταν το καλό με απογοητεύει, τότε τίποτα άλλο δεν έχει σημασία!Άφησε με μόνο μου λοιπόν! Δεν θέλω να μοιραστώ τον πόνο μουΕίναι για το καλό σου, επειδή ο πόνος μου χτυπά όλες τις ώρεςΑυτή η σιωπή με τυλίγει από σεμνότητα ή από φόβοΔεν έχω δει τίποτα άλλο από πράξεις βίας του συστήματος,Συγχώρα με λοιπόν για την έλλειψη αποχρώσεων μουΑτελείωτο τρέξιμο, δεν μπορώ να λύσω τα σκοινιά που με δένουνΘεέ μου, παραιτούμαι, η τόσο βασανισμένη ψυχή μου πονάΚαι τίποτα δεν μαλακώνει την επιθετικότητα μου, κοίτα αυτή την χρεοκοπημένη εποχήΠαρά τα δάκρυα, όλοι γελάσαμε όταν η ειρήνη πυροβόλησε τον εαυτό τηςΗ ζωή μου: μια ληστεία και το παρελθόν μου πήρε τα πάνταΤράπηκε σε φυγή, σαν την καρδιά μου, σπρώχνοντας την ευτυχία μου στη λήθηΚαι όταν η πίστη μου μπαίνει σε αναμονή, η οργή μου με δυσκολεύει, είναι σαν να με σκοτώνειΘεέ μου, συγχώρεσε με για τα ελαττώματα και τα βάσανα μουΠεριπλανιέμαι στο δρόμο της καταστροφής, είναι μια ασυνείδητη αυτοκτονία;Μην μου μιλάς για κληρονομικότητα, εγώ δεν ξέρω καν ποιου το αίμα κουβαλάωΦυσώντας ένα φυτίλι, γίνεται χειρότερο όταν κοιμάσαι κάτω από γέφυρεςΈφυγα από την έρημο, αλλά έχω ακόμα κινούμενη άμμο κάτω από τα παπούτσια μουΠαιδί από το εξωτερικό, έφτασα εδώ αφελήςΜόνο το φεγγάρι μπορεί να με καταλάβει ή να με παρηγορήσει επειδή αυτό με είδε να μεγαλώνωΗ ζωή με πέταξε στο σκοτάδι και μετά με άφησε μόνοΕίμαι μόνος, η καρδιά μου είναι γεμάτη με αδελφούς και αδελφέςΈχω δει τα χειρότερο των χειρότερωνκανένας μυστικός κήπος, ένα πεδίο πληγώνΑγαπητό Αστέρι φοβάμαι, για αυτό τραγούδα σε παρακαλώ!Μην με εγκαταλείψεις στα βασανιστήρια του κεφαλιού μουΦοβάμαι, μην με εγκαταλείψεις, είμαι χαμένος χωρίς τη βοήθειά σουΕίμαι μόνος, αλλά ποιος μπορεί να καταλάβει;Δεν έχω καν τις λέξεις για να εκφράσω αυτό που θέλω να ακουστείΤο ένστικτο επιβίωσης μου με διατάζει να σαλπάρω μακριάΝα ξεφορτωθώ τα πάντα, συμπεριλαμβανομένης και της ραπ, γιατί ξέρω ότι εδώ θα τρελαθώΚαι ενώ η ειρήνη το παίζει τσιγκούνα, αυτός ο κόσμος μας δίνει το λόγοΔεν είμαι στο σπίτι μου εδώ, η καρδιά μου είναι κολλημένη στη Λατινική ΑμερικήΤώρα ξέρω ότι ακόμα και αν ο ωκεανός μας χωρίζειΑκούω τα δάκρυά σου, την οργή σου, τους φόβους σου και τις ελπίδες σουΕίμαι μαζί σου! Και δεν θα χαθώΝοσταλγώ την πατρίδα μου, είναι περίεργο γιατί ελάχιστα την ξέρωΕίμαι μόνος χωρίς γη και δεσμούςΥπάρχει η ραπ που με κρατάει σε ένα λουρί ή με συγκρατεί όταν καταρρέωΗ ελευθερία; Την έχω δει μόνο μέσα από μια κλειδαριάΤα νεύρα μου πονάνε, μήπως έχω χτυπήσει πολύ στους τοίχους του κελιού μου;Ονειρεύομαι διαλείμματα, αλλά ο θάνατος ζει με δικά του έξοδαΗ ζωή με εξαντλεί και η κούραση μου με στέλνει πίσω στο να καταλαμβάνω παγκάκιαΦώναξα ''Βγείτε από τα όρια!"Αλλά μεγαλώνοντας όλοι καταλήγουν μέσα σε αυτάΚαι μένω εδώ, αντιμετωπίζοντας τους υποστηρικτές τουςΈτσι συνεχίζω το μοναχικό μου ταξίδιΓια πάντα, δεν έχω αποφασίσει, αλλά συνεχίζω με πίστη αδερφέΑφήστε με μόνο μου, αν δεν μπορείτε να καταλάβετεΤο σύστημα με απέκλεισε, με κακομεταχειρίστηκε, δεν θα γίνω μέρος του!Είμαι περιπλανώμενος, το βάρος στον ώμο μουΣε αναζήτηση μαθημάτων, αλλά σίγουρα όχι από εκείνα που διδάσκουν στο σχολείοΠιστεύω στο Θεό, παρά την εποχήΣτη ζωή και θα αγωνιστώ! Είμαι ξεροκέφαλος, ρωτήστε τους φίλους μου!Η πίστη μου δεν είναι πλαστήΔιαβάζω τα σημάδια της ζωής να προχωρήσω, τι, δεν τα θεωρείτε αξιόπιστα;Άστο λοιπόν, γιατί μόνο η διαίσθηση με κατευθύνειΚαι είμαι ήρεμος μέσα μου όταν οι παρορμήσεις μου με αφήνουνΟ θυμός ο καλύτερος εχθρός μου, Κύριε βοήθησέ μεΑπό τη μνήμη μου θέλει το δέρμα μου, σε παρακαλώ μείνε κοντά μουΈχω όλο και λιγότερο δύναμη χάνοντας τον εαυτό μου μέσα σε αυτά τα χρόνιαΕίμαι νέος αλλά και τόσο γέρος ταυτόχρονα, αλλά όπως λένε, ο καθένας κάνει ότι μπορείΠαρά το μπέρδεμα μέσα στο κρανίο μου, την αμφιβολία μέσα στο ΔισκοπότηροΕίμαστε στο χείλος, αλλά πού είναι ο διάβολος, έτσι ώστε να τον κάψουμε!Αυτός ο κόσμος κηρύττει παράξενες αξίες χωρίς γενναίους στρατιώτεςΕδώ, αυτά τα καθάρματα σπείρουν ταραχή και πίνουν αίμα μέσα στη σόδα τουςΕίναι η ρουτίνα! Συχνά μου λένε,''Αδερφέ μου, πάρε αυτό το λοστόΑφού η ευτυχία έκλεισε το μαγαζί! "Γεννημένος σε έναν κόσμο που με έθρεψε με βίαΉθελε να με κακομεταχειριστεί! Λατρεύει το χρήμα που δεν είναι παρά ένα εργαλείο;!Πφφφ, αφήστε με στο περιθώριό μου!Η καρδιά γεμάτη πίστη ακόμα κι αν μερικές χάνω τον εαυτό μου μέσα στην πορεία μουΤη νύχτα ακούω κραυγές, κομμάτια του παρελθόντος, κατεστραμμένα όνειρα,Σκουπίδια της μνήμης μου που επαναλαμβάνουν λυπημένες ηχές τρέφοντας την θλίψη μουΚαι τότε κλείνω δυνατά τα μάτια μουΠεριμένοντας τους άγγελους να έρθουν να μου μιλήσουν στον ύπνο μου για μια μικρή παρηγοριάΤο ηθικό όλο και πιο κάτω, ο πάτος με περιμένειΤα χρόνια περνούν και εγώ τα ανέχομαι, τα ανέχομαι όλα, αλλά μέχρι πότε;Γιατί η ψυχή μου είναι ήδη ασταθήςΒάλτε τις απειλές σας στον κώλο σας, κύριε αστυνομικέΜπορείτε να χτυπήσετε έχω συνηθίσει !Ο σωματικός πόνος είναι μουδιασμένος από τον εσωτερικόΑυτό με επιδεινώνει, κατηγορώντας μερικές φορές τα λάθη της ύπαρξής μουΓι 'αυτό και υψώνομαι μόνος με τα χέρια στον ουρανόΠαρεξηγημένος και πιασμένος από το λαιμό αυτόν τον μίζερο αιώνα!Είμαι μόνος, ξέρεις αυτός που όλοι θεωρούν άγριο, που ο κόσμος δείχνει με την άκρη του δαχτύλου αλλά κανείς δεν καταλαβαίνειΕίμαι μόνος, μερικές φορές σκλάβος των βασάνων μουΑσταθής στη ρουτίνα, αλλά πάντα εύκολος στην κίνησηΕραστής του απροσδόκητουΝα είμαι πλούσιος και σκλαβωμένος; Θα προτιμούσα να είμαι ελεύθερος και στο δρόμοΕίμαι μόνος, αυτός που δεν ακούει τις εντολέςΜόνος σε αυτή την εποχή, μόνος αλλά σε ειρήνη με τους άλλους.

Ici on peut trouver les paroles de la chanson Je suis la solitaire de Keny Arkana. Ou les paroles du poème Je suis la solitaire. Keny Arkana Je suis la solitaire texte.