Skotono | Σκοτώνω
Σκοτώνω εικόνεςΣ'απόμερα στενά και κεντρικάΠου βήματα μετρούσαμε κοινάΚαι έψαχναν οι φόβοι για κρυψώνες
Σκοτώνω τις ώρεςΠου βλέπαμε τα ίδια στη ζωήΚοιμόμασταν ξυπνούσαμε μαζίΚαι ευθείες ήταν τόσες ανηφόρες...
Σκοτώνω όνειρα και όρκους του «για πάντα»Για πόσα τίποτα έκανα τα πάντα
Και σκοτώνω και φεγγάριαπου τα μάτια σου θυμίζουν,έχει ο κόσμος και ζευγάριαπου ποτέ τους δε χωρίζουν.
Σ’αγαπώ στο τέρμα είπες,το θυμάμαι και βουρκώνω,στήνω απέναντι τις λύπεςκαι με πείσμα τις σκοτώνω,για να ζήσω σε σκοτώνω.
Σκοτώνω εικόνες,Συντάγματος πλατεία δεξιά,που καίγαμε αγκαλιά τη μοναξιάκαι σκόρπιζες τη στάχτη στους χειμώνες.
Σκοτώνω το ψέμα,την πρώτη μας στ’ αστέρια εκδρομή,θα ζούσαμε αιώνια εκεί,μα διάλεξες στο τέλος, όχι εμένα.
Σκοτώνω όνειρα και όρκους του για πάνταΓια πόσα τίποτα έκανα τα πάντα ...
Και σκοτώνω και φεγγάρια ...