Horis Esena (Χωρίς εσένα)
Δεν υπάρχει πια επιστροφήστενός ο δρόμοςκάποιος με σπρώχνει με μια κουβέντα βιαστικήδεν υπάρχει τίποτα άλλο να σκεφτώμε πιάνει τρόμοςγιατί μακριά σου πρέπει να μάθω πια να ζωΚαι τώρα πες μου ποιό ξημέρωμα να βρω
Τώρα που στέγνωσε στις φλέβες μου το αίματώρα που λέω τ΄όνομά σου και πονάωτώρα δεν έχω πού να πάω μα στο άδειο σπίτι δεν γυρνάωγιατί κι αυτό θα μου θυμίζει πάλι εσέναχωρίς εσένα
Δεν υπάρχεις για μένα πουθενά νιώθω χαμένοςσαν μαριονέτα που της κόψαν τα σχοινιάλες και στάθηκε ο χρόνος μου εκεί εχθρός και ξένοςπου με αφήνει πάνω στον τοίχο σαν ρωγμήΚαι τώρα πες μου ποιό ξημέρωμα να ΄ρθεί
Τώρα που στέγνωσε στις φλέβες μου το αίματώρα που λέω τ΄όνομά σου και πονάωτώρα δεν έχω πού να πάω μα στο άδειο σπίτι δεν γυρνάωγιατί κι αυτό θα μου θυμίζει πάλι εσέναχωρίς εσένα