Ein ven som aldri sviker
Eg veit i vesterveg ein borg,ho står i soli klåre.
Der preikes det om synd og sorg,om helvete og tåre.
Eg er ein fattig ferdamannmå mine vegar faraherfrå og til mitt fedrelandStaut, meg på vegen vara
I strid går Odins eigen sonhan skal forsvare æraDet er hans trøyst og trygge voni svinefylking vera
Han med sitt blod deg dyrt har løystden gylne hall han tredaSitt land han elska aller høgstvalkyrier han vil gleda
Så hjelp oss no, mot Kvitekrist
vårt blod for deg har runneVår beiske død har sant og visstoss mange krigar vunne
Når verdi all som drivesandmed gull og gleda vikerdå stend eg ved di høgre handein ven som aldri sviker