Πες της το μ’ ένα γιουκαλίλι
Πες της το μ’ ένα γιουκαλίλι...γκρινιάζει κάποιος φωνογράφος.Πες μου, τι να τής πω Χριστέ μου,τώρα συνήθισα μονάχος
Πες της το μ’ ένα γιουκαλίλι...Λόγια για λόγια κι άλλα λόγια;Αγάπη, πού είν’ η εκκλησιά σουβαρέθηκα πια στα μετόχια
[Ρεφραίν:]Αχ, να ’ταν η ζωή μας ίσιαπώς θα την παίρναμε κατόπι!Μ’ αλλιώς η μοίρα το βουλήθηπρέπει να στρίψεις σε μια κόχη.Τάχα παρηγοριά θα βρούμε;Η μέρα φόρεσε τη νύχτα!Όλα είναι νύχτα, όλ' είναι νύχτα!Κάτι θα βρούμε ζήτα-ζήτα
(1η στροφή)
Πες της το μ’ ένα γιουκαλίλι...Βλέπω τα κόκκινα της νύχια·μπρος στη φωτιά πώς θα γυαλίζουν!Και τη θυμάμαι με το βήχα
(ρεφραίν)
(1η στροφή)