Zelatina / Ζελατίνα
Καλύτερα με σκούρα ζελατίναΝα πέφτει μπρος στα πόδια μου το φωςΤη μάνα μου την λέγανε ΚατίναΚαι σπίτι μου κι αγάπη μου ο βυθός
Μ’ αρέσουνε τα όμορφα φουστάνιαΠου έχουνε στο πλάι τη ραφήΕκεί μετράω εγώ την περηφάνιαΦαρμάκι όταν στάζει η οροφή
Και πάω και αγαπάωΑχ – τα πιο μεγάλα αγόριαΤην πόρτα τους χτυπάωΜετά κοιμάμαι χώρια
Το πρώτο μου φθινόπωρο φανήκανΤα κλαράκια μουΚαι κάθισα και μέτρησα κι εγώΤα φυλλαράκια μουΣτα χέρια τα κουβάλησα τα νιάτα μουΤα υπάρχονταΚαι φαίνεται του γυάλισα του έρωταΤου άρχονταΚι άλλο τραγούδι δε θα πω
Καλύτερα με σκούρα ζελατίναΝα πέφτει μπρος τα πόδια μου το φωςΠου φόρεσα καινούρια καπαρντίναΚαι μια βροχή δεν έβρεξε ο Θεός