Tora arhizo ke thimamai (Τώρα αρχιζω και θυμάμαι)
Μια ανατολή σ' έναν κόσμοπου δεν έχει πάψει ποτέ να γυρίζει στην ίδια τροχιάΌμως στην άλλη άκρη της γηςκάποιος βλέπει τον ήλιο να πέφτει ξανάΌμως ξανά ανάβει ο φάρος του κόσμουχτυπάει ξαφνικά τα φτερά του το φωςΑπ' τη χώρα των πάγων βουτάει στην καρδιά σουυψώνεται πάνω απ' τη Γη του Πυρός
Πόσες φορές θα στρίψει αυτή η σφαίραώσπου ν' αρχίσω πια να σ' εμπιστεύομαιώσπου να πάψω να φοβάμαιΜού 'χες πει πως θά 'ρθει κάποια μέραπου ό,τι αντικρίζω θα το ερωτεύομαιΤώρα αρχίζω και θυμάμαι
Η αγάπη πληρώνει κρυφά δολοφόνουςσυχνάζει σε δρόμους χωρίς γυρισμόΣ' αγαπώ κι ας μην ξέρω ούτε καν τ' όνομά σουετοιμάσου σε λίγο να πεις "σε μισώ"Είμαι το ένα μισό της σελήνης, μην κλείνειςσε λίγο γεμίζει το άλλο μισόΗ αγάπη γεμίζει ξανά τα ποτήρια,ρωτάει ποιος διψάει, ψιθυρίζεις "εγώ"
Πόσες φορές θα στρίψει αυτή η σφαίραώσπου ν' αρχίσω πια να σ' εμπιστεύομαιώσπου να πάψω να φοβάμαιΜού 'χες πει πως θά 'ρθει κάποια μέραπου ό,τι αντικρίζω θα το ερωτεύομαιΤώρα αρχίζω και θυμάμαι
Πόσες φορές θα στρίψει αυτή η σφαίραώσπου ν' αρχίσω πια να σ' εμπιστεύομαιώσπου να πάψω να φοβάμαιΜού 'χες πει πως θά 'ρθει κάποια μέραπου ό,τι αντικρίζω θα το ερωτεύομαιΤώρα αρχίζω και θυμάμαι