Πέντε το πρωί
Τρίτη βράδυ στα ξαφνικάη καρδιά άνω-κάτωσε μιαν άλλη και στα κρυφάσ’ είδα να δίνεις φιλιά.
Δεξιά μου το πουθενάτο μηδέν παρακάτω,τι κι αν νιώσεις τη διαφοράδε θα ‘χει άλλη φορά.
Πέντε το πρωίήρθα σπίτι, ξέσπασαπράγματά σου έσπασαήπια τη βροχή,πέντε το πρωίπάει σε έχασα.
Πέντε το πρωίέριξα στα στρώματαμόνο μαύρα χρώματα,βρήκα τη πυγμήπήγα εκδρομήσε άλλα σώματα.
Τρίτη βράδυ σε μια στιγμήόλα είπαν αντίοείχες πάρει καιρό γραμμήγια κάποιο ξένο κορμί.
Τώρα ξέρω πολύ καλάπως δεν ήσουν για δύοστη δική της την αγκαλιάέχεις να χάσει πολλά.