Μ' Ανάστησες Καρδιά Μου
Γλυκά πονούσε το μαχαίρι,έσταζε μέλι η μαχαιριά.Και πέθαινα στην αμμουδιάπέρσυ το καλοκαίρι.
Και πέθαινα στην αγκαλιά σουκι έκλαιγες μ’ αναφιλητά...Και πέφταν πάνω μου λυτάτα ζωντανά μαλλιά σου.
Και γύρευες να μ’ αναστήσειςμε το αθάνατο νερό...Κι ήταν το στόμα μου ξερόσαν στερεμένης βρύσης.
Κι έσκυψες πάνω στην καρδιά μουσαν ανθισμένη γιασεμιά...Και η ζεστή σου ανασεμιάμ’ ανάστησε καρδιά μου.