Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη (Odi ston Georgio Karaiskaki)
Η οθόνη βουλιάζει σαλεύει το πλήθοςεικόνες ξεχύνονται με μιαςπού πας παλληκάρι ωραίο σαν μύθοςκι ολόισια στο θάνατο κολυμπάς
Και όλες οι αντένες μιας γης χτυπημένηςμεγάφωνα και ασύρματοι από παντούγλυκά σε νανουρίζουν κι εσύ ανεβαίνειςψηλά στους βασιλιάδες τ’ ουρανού
Ποιος στ’ αλήθεια είμαι εγώ και πού πάωμε χίλιες δυο εικόνες στο μυαλόπροβολείς με στραβώνουν και πάωκαι γονατίζω και το αίμα σου φιλώ
Πού πας παλληκάρι πομπές ξεκινούνεκι οι σκλάβες σου ουρλιάζουν στο βωμόουρλιάζουν τα πλήθη καμπάνες ηχούνεκι ο ύμνος σου τραντάζει το ναό
Ποιος στ’ αλήθεια είμαι εγώ και πού πάωμε χίλιες δυο εικόνες στο μυαλόοι προβολείς με στραβώνουν και πάωκαι γονατίζω και το αίμα σου φιλώ