to spiti auto
Κι όμως το σπίτι αυτό,το φτιάξαμε από έρωταέτσι να λες στον κόσμο όταν σε ρωτήσει
Μα τι να πω εγώστα χρόνια τ' αξημέρωταπου πάνε αγάπη μου, χωρίς να τα 'χω ζήσει
Κι αν με ρωτήσει ο ξεχασμένος εαυτός μουγιατί τον άφησα στ' αζήτητα του κόσμουΚι αν με ρωτήσει, καινούρια ψέματα δεν έχω εγώ να πωένα ταξίδι του χρωστάω, μόνο αυτό, ένα ταξίδι, μονάχα αυτό.
Κι έτσι το σπίτι αυτό το κλείδωσε η ανάμνησηκι ό,τι κι αν λες τα φώτα τώρα τα 'χω σβήσειίσως και να 'ν απλό αντί για μιαν απάντησηκάτι παράλογο κανείς ν' αποφασίσει