Anlatmalıymış Meğer
Dün gece seni gördüm yineBembeyaz bir yağmur içindeBir rüya değil sankiGülüyordun gözlerimeHer damla bir kederGözlerimde yaş oldunYetti, bundan fazlası ölümGelme artık gecelerimeO günlerden bir rüzgâr eserÜmitlerim seni terk ederSenden o bakışları gizlerKapkaranlık bir kederHayatta paylaşmaya değerBildiğin bir sır varsa eğerHaykırıp dağlara taşlaraAnlatmalıymış meğerArtık çıkmıyorum İstiklal'eSabah Fatma hanım uyandırıyorHelva, ekmek, çay; bana onlar bakıyorOdanın hali perişan, ben perişanKimse yok işime karışanAra sıra balkona çıkıyorumFesleğenler kuruduğunda Ocak'tı,Ben baharı bekliyorumNe olduğunu bilmediğimBir umudum var hâlâGözüm şişelere takılyorBecerebilseydim ne alaBu günlerde böyleyim ben, yas denen şiirdeyimBir köşede gülüşün var, sırtımda kanlı bıçağınHiçbir zaman duymayacağınDuysan da anlamayacağınBir çığlıkta sana birikiyorum