Sunce nam je put, majka nam je noć
Ove tmine udišem kao da bežimKrznom pokriven kao da propadamU krvavoj postelji sa vukovima ležimOni mi šapucu, ja ponavljam
Sunce nam je put, majka nam je noć
Ovi obrisi miluju pogled zveriNjen dah i očnjak mi greju vratMiris vukova ostaje u meniOsećam kidanje meseca
El sól es nuestro camino, nuestra madre es la noche.
Respiro estas sombras como si estaría huyendo,cubierto de piel como si estaría rompiendo,estoy yaciendo en el lecho sangriento con los lobos,están susurrando a mí, yo estoy repitiendo.
El sol es nuestro camino, nuestra madre es la noche.
Estos reflejos acarician la vista del monstruo,su aliento y colmillo calentan mi cuello.El olor de lobos se queda en mí,siento la ruptura de la luna.