Τραγούδα και γέλα
Υπάρχει μέρος ν’ ανασάνει η νιότη μας ζωήΥπάρχει μέρος η ηθική τους να κρυφτείΥπάρχουν χρώματα να φαίνονται στο μαύροΚι αν ξέρεις πες μου που να τα βρω.Τα `χω χαμένα, στις τέσσερις γωνιές μοιρασμένα,σ’ αυτή τη γη ξεχασμένα με παρελθόν στοιβαγμέναγερασμένα κι άλλα πεθαίνουν στη γέννα,έχω και μέσα μου ένα, μαζί και σέναόλα πνιγμένα στο αίμα και λυτρωμένα με ψέμαμε χίλιους κόμπους σε κουβάρι χρυσό τυλιγμένα,δίχως μια στάλα πιωμένα μα μεθυσμένα,γελούν και λένε τραγούδια σ’ ένα σκοπό χρεωμένα.
Γι’ αυτό σου λεω πάρε τα όμορφα κι έλα.Για να τη σπάσεις στους καιρούς, τραγούδα και γέλα.Κοίτα στα μάτια και μίλησε στους φοβισμένους,κλείσε τ’ αυτιά και φύγε από τους στοιχειωμένουςκι αν μυρίζει πάλι αίμα από πολλά της γης μέρη,κάν’ το τραγούδι και πες το κι όποιος ξέρει,θα το `χει ταίρι κι απάγκιο μυστικό,όταν φορτώνει η ψυχή του από κακό.Το ριζικό μας δειλιάζει, όταν του λεμε τραγούδιακαι πριν πεθάνουμε, αν αφήσουμε στο τάφο μας λουλούδια.Χαζά αγγελούδια δε βουλώνω το στόμα,μαύρα δαιμόνια μου σας έκλεψα το χρώμα.Γυμνοί βασιλιάδες, γυμνοί προφήτεςμε τις πλάτες του θεού ξαναβαφτίζονται θύτεςκι εμείς οι αλήτες παντού σ’ αυτή την πλάσηφτιάχνουμε ξόρκι που δεν ξέρουμε αν θα πιάσει.Μα δε μας νοιάζει, πες το βλακεία και τρέλα,έλα κι εσύ, προλαβαίνεις, τραγούδα και γέλαγια τους περήφανους που άδικα φεύγουν;εγώ είμαι πάντα μ’ αυτούς που πεθαίνουν.
Για την Παλαιστίνη τραγούδα και γέλαΓια την κοιλάδα τραγούδα και γέλαΓια τα Βαλκάνια τραγούδα και γέλαΚαι για την Κύπρο τραγούδα και γέλαΓια τη Γένοβα τραγούδα και γέλαΓια το Σηάτλ τραγούδα και γέλαΓια τ’ άσπρα κελιά τραγούδα και γέλαΓια τους νεκρούς τραγούδα και γέλαΓια τον Μάρκος τραγούδα και γέλαΓια τον Γκάντι τραγούδα και γέλαΓια τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ τραγούδα και γέλαΓια τον Αλλιέντε τραγούδα και γέλαΓια τον Τσε Γκεβάρα τραγούδα και γέλαΓια τον εχθρό μας τραγούδα και γέλαΓια το φονιά μας τραγούδα και γέλαΓια τ’ όνειρό μας τραγούδα και γέλα
Τραγούδα στα παιδιά με τα σταυρωμένα χέρια,τραγούδα στις μανάδες με τα μαύρα τσεμπέρια,τραγούδα για όσους σκάβουν μ’ ίδρώτα τη γη,τραγούδα σ’ όσους με γέλιο ξεπλένουν την οργή.Τραγούδα τα όνειρα που δε προλάβαν να στεριώσουνκαι τους ήρωες που πεθάναν πριν να προδώσουν,για όσα αρνιέται να χωρέσει ανθρώπου ο νουςτους συρματοπλεγμένους ουρανούς.Τραγούδα όλα τ’ αδύνατα να γίνουν δυνατά,τραγούδα γη νερό αέρα και φωτιά,αντί για δάκρυα γέλα, το θάνατο ξεγέλα,για μένα και για σένα τραγούδα και γέλα.