Άνεμος
Αυτά τα δάκρυα κρύβονται στην καρδια μου καιοι αναμνήσεις σβήνονταιένα πεπρωμένο που δεν μπορεί να τελειώσεισταματάει κάπου εδώμου λείπειςακόμα και αν πρέπει να ζήσω μέσα στα δάκρυα
Είμαστε σκόρπιοι σαν τον άνεμοσαν ένα δρόμο που δεν μπορεί να βρεθεί όσο και αν προσπαθώ να τον βρώτο πεπρωμένο που απομακρύνεταιδεν μπορώ να το κρατήσω οπότεη καρδιά μου σε αφήνει
Αν ο ήλιος δυσει θα εξαφανιστείςοπότε σε κλείνω στα μάτια μουόταν έρχεται το σκοτάδι , το άτομο που πρέπει να ξεχαστείπρέπει να το αφήσω να φύγει έτσι
Είμαστε σκόρπιοι σαν τον άνεμοσαν ένα δρόμο που δεν μπορεί να βρεθεί όσο και αν προσπαθώ να τον βρώτο πεπρωμένο που απομακρύνεταιδεν μπορώ να το κρατήσω οπότεη καρδιά μου σε αφήνει
Απομακρύνεσαι απο μένακαι στα βηματά σου καθώς φεύγεις,τα δάκρυα που κρατούσα κυλούν
Σαν τα πέταλα των λουλουδιών που πέφτουνένας φτωχός άνθρωπος πρέπει να το τελειώσει έτσιαν κάποτε έρθει η μέρα που θα συναντηθούμε ξανάτότε ας μην χωρίσουμε αγάπη μου