Κούκλα Βιτρίνας
Κάθε φορά ξημερώνειένα κρύο και πικρό τσάικαι πρέπει να πιστεψω σε ένα θαύμακαι να πιστέψω στην ευτυχία, αλλά και πάλι δεν με αφήνει η θλίψηείμαι αλυσοδεμένος και οδηγούμαι στην γωνίακαι δεν με βοηθάει το να καπνίζωεγώ ο ίδιος επέλεξα να κάνω τον κύκλονα τρέξω πισω της, να την αγαπήσω
Γιατί,γιατί,γιατί?όλα είναι τόσο αφόρηταείμαι απλά μια κούκλα βιτρίνας στα όμορφα μάτια τηςΓιατί,πες μου τότετην ακολουθώ ως την άκρηη αγαπη της είναι ένα παιχνίδι, τόσο σκληρό
Τόσο επώδυνα πιεσμένος,κάτω απο την λεπτή ζακέταη εβδομάδα έχει 8 μέρεςμιλώ με τη σφυρίχτρα στο σωλήναμαθε, τους γραμμοκώδικες των καταρρακτωδών βροχώνοδηγούν οι ράγες ήρεμαστις ξένες πόλειςΦυσικά μπορώ να ξεχάσω τα πάντααλλά όχι εκείνη,ποτέ
Γιατί,γιατί,γιατί?όλα είναι τόσο αφόρηταείμαι απλά μια κούκλα βιτρίνας στα όμορφα μάτια τηςΓιατί,πες μου τότετην ακολουθώ ως την άκρηη αγαπη της είναι ένα παιχνίδι, τόσο σκληρό
Άδειος ουρανόςίσως,κάποτε να είναι μαζί οι ψυχές μαςόλες οι σκέψεις δίχως εσένακαι μετα απλα τρέξε
Γιατί,γιατί,γιατί?είμαι απλά μια κούκλα βιτρίνας
Γιατί,γιατί,γιατί?όλα είναι τόσο αφόρηταείμαι απλά μια κούκλα βιτρίνας στα όμορφα μάτια τηςΓιατί,πες μου τότετην ακολουθώ ως την άκρηη αγαπη της είναι ένα παιχνίδι, τόσο σκληρό
Maniquí
Una vez más, llega la mañanaFrío, amargo té.Y hay que seguir creyendo en el milagro.Y creer en la felicidad, pero, de nuevo, no deja la tristeza.Estoy encadenado y arrinconado.Ni el fumar ayuda.Escogí yo mismo, andar en círculos.Correr tras ella, amarla.
¿Por qué, Por qué, Por qué?Se hace tan insoportable.Soy sólo un maniquí, en sus ojos bonitos.Dime entonces, Por qué,Ando tras ella por un extremo.Su amor - un juego, tan cruel.
Tan dolorosamente oprimido, bajo la cazadora.A la semana ocho días.Hablo, con lo pitidos del teléfono.Estudia, el código de barras de las torrenciales lluviasLlevándose los rieles serenosHacia las ciudades ajenas.Puedo olvidarlo todo, por supuestoPero no a ella, jamás.
¿Por qué, ¿Por qué, Por qué?Se hace tan insoportable.Soy sólo un maniquí, en sus ojos bonitos.Dime entonces, Por qué,Ando tras ella por un extremo.Su amor - un juego, tan cruel.
Cielos vacíos.Quizás, algún día, nuestras almas juntas estarán.Todos los pensamientos sin ti.Pero por ahora, sólo corre.
Por qué, Por qué, Por qué...Soy un maniquí...
¿Por qué, ¿Por qué, Por qué?Se hace tan insoportable.Soy sólo un maniquí, en sus ojos bonitos.Dime entonces, Por qué,Ando tras ella por un extremo.Su amor - un juego, tan cruel.