Ti još uvijek znaš branit’ me k’o ludkad o meni svašta govore,za svaku tešku riječ,ti bit ćeš prijeki sudda meni nikad loše ne bude.
Tu jednu mušku suzu,ponijet’ ću na duši.K’o kamen bit’ ću ja,znam što noćima me guši.Samo okreni se i idi,nek’ niko ne vidikoliko značiš mi.
Još se porežemna tvoje dodire od stakla.Nikada se jaiz tvog srca nisam makla.
I još branim te,a znam da istina je takva.Ja nisam živa,od kad tvoja me je ruka dotakla.
Tvoja me je ruka dotakla…
Ty jak zawsze bronisz mnie jak szalonyKiedy wszyscy mówią o mnieZa każde złe słowo o mnieJesteś gotów sądzić ich przed sądem wojennym
Tę pojedynczą męską łzęJa przyjmę blisko duszyAle będę jak kamieńWiem, co dusi (przytłacza) mnie nocamiPo prostu odwróć się i odejdźNiech nikt nie widziIle dla mnie znaczysz
Wciąż się ranię (kaleczę)Od twoich szklanych dotykówJa nigdyNie wychodziłam z twojego serca
I wciąż Cię bronięChociaż wiem, jaka jest prawdaJa nie jestem żywaOd kiedy dotknęła mnie Twoja ręka
Dotknęła mnie Twoja ręka …