Be Che Gheimati به چه قیمتی
به چه قیمتی گذشتی از شب های خیس مهتابچی گذاشتیم از من و تو ، به جز آرزوی بر آببه چه قیمتی غرور رو سر راهمون کشیدیچرای لحظه های با هم ، بودنامون رو ندیدی
خوب من ، ما هر دو باختیم ، توی این بازی بی خودهر دوتامون کم گذاشتیم ، که ترانه هامونم مردچیزی از لحظه نمونده ، من و تو لحظه رو کشتیمحکم اعدام دلامون با غرورمون نوشتیم
اگه دوستم نداری به روم نیار ، یه چیزی از غرورم واسم بذارنذار تو فکر تنهایی گم بشم ، نذار حرف و حدیث مردم بشماگه دوستم نداری به روم نیار ، یه چیزی از غرورم واسم بذارنذار تو فکر تنهایی گم بشم ، نذار حرف و حدیث مردم بشم
دلمو این قده نشکن ، آخه این دل عاشقت بودله نکن این قلب خونو ، آخه روزی لایقت بوددلمو این قد نسوزون ، مگه چی مونده از این دلرفتی و با بی وفاییت ، زدی مهر نحس باطلتو که دوست نداشتی باشی ، چرا آتیشم کشیدی
اون که تو خود خواهیات مرد ، دل من بود ، تو ندیدیاز تو خونه ی وجودم ، به چه آسونی پریدیریختن غرور این مرد رو ، نه دیدی ، نه شنیدینه دیدی ، نه شنیدی
اگه دوستم نداری به روم نیار ، یه چیزی از غرورم واسم بذارنذار تو فکر تنهایی گم بشم ، نذار حرف و حدیث مردم بشماگه دوستم نداری به روم نیار ، یه چیزی از غرورم واسم بذارنذار تو فکر تنهایی گم بشم ، نذار حرف و حدیث مردم بشماگه دوستم نداری به روم نیار ، یه چیزی از غرورم واسم بذارنذار تو فکر تنهایی گم بشم ، نذار حرف و حدیث مردم بشماگه دوستم نداری به روم نیار ، یه چیزی از غرورم واسم بذارنذار تو فکر تنهایی گم بشم ، نذار حرف و حدیث مردم بشماگه دوستم نداری به روم نیار ، یه چیزی از غرورم واسم بذارنذار تو فکر تنهایی گم بشم ، نذار حرف و حدیث مردم بشم