Den iparho | Δεν υπάρχω
Ήταν λέει σαν να μάκραινε ο δρόμοςΠερπατούσες κι είχε πέσει η βραδιάΚαι στο πλάι σου εγώ με το βήμα μου αργόΣε κρατούσα αγκαλιά, μα δε σε είχα
Σου μιλούσα προχτές όλη νύχταΚι εσύ μ’ άκουγες ίσκιος κρυφόςΚι όπως μπαίνει η φωνή μες στου τρόμου τη σκηνήΜου `πες: «Σβήσε το φως. Καληνύχτα.»
Σαν γυαλί μες στο χέρι της πόληςΤα φιλιά μου ματώνω όπου βρωΤα μεσάνυχτα εγώ σε σκοτώνω και ζωΜα από κάπου μακριά η φωνή σου ξανάνα μου λέει: "Είμαι εδώ, μα δε σε βρήκα"
Στο χέρι μου εσύ σαν σημαιάκι που νικάειΜαργαρίτα από νέον μ’ αγαπάει και με σκορπάειΚαι σκιές κοριτσιών σαν κι εσένα μου γελούνΜόλις πάρει να χαράξει τρεις φορές θα μ’ αρνηθούν
Δεν υπάρχω, δεν υπάρχω, δεν υπάρχω.Δεν υπάρχω κι είμαι εδώ.
Πατάω δες στο ηλεκτροφόρο σου σκοινίΜε το όχι σου για δίχτυ σε μια πίστα αδειανήΚαι αυτά τα μάτια που με πάνε στο κενόΌλη νύχτα τα πληρώνω πριν χαράξει στα χρωστώ
Δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις, δεν υπάρχειςΔεν υπάρχεις κι είσαι εδώ