Ko fina prasina u okuSitan kamen na dnu cipeleKo fitilj zarobljen u voskuMislim na tebeDa mogu smrvio bih kamenI svu bi tugu oci same ispraleA niti vezane za plamenMoraju da sagore
Ako me nosis na dusiI nemas s kime sagraditi domAko me nosis na dusiVjeruj mila briga me za to
Ljubim druge a ne osjecamI svaki dodir mi je ko da ustajemNa nogu sto mi je utrnulaBez ljubavi, nadanja, bez tebeNe ide.
Jak drobina pyłu w okuMały kamyk na dnie butaJak knot obcięty w woskuMyślę o tobie
Gdybym mógł kruszyłbym skałęI wszystkie troski oczy by same zmyłyA nici splątane w płomieniuMuszą się wypalić
Jeśli mnie nosisz w duszyI nie masz z kim zbudować domuJeśli mnie nosisz w duszyWierz mi, moja droga, nie obchodzi mnie to
Całuję inne, lecz tego nie czujęI każdy dotyk mnie podnosiNa nogach które mi zdrętwiałyBez miłości, bez nadziei, bez CiebieNie idzie (nie da się iść / żyć)
Jak drobina pyłu w okuMały kamyk na dnie butaJak knot obcięty w woskuMyślę o tobie